Ο βλαισός μέγας δάκτυλος (ή κότσι) είναι η πιο συχνή παραμόρφωση του ποδιού. Πρόκειται για μια επώδυνη διόγκωση  του θυλάκου της άρθρωσης του μεγάλου δακτύλου του ποδιού με  δημιουργία   προεξοχής  στη  βάση  του (κότσι).  Χαρακτηριστικό της νόσου είναι  ότι το  μεγάλο  δάκτυλο  κλίνει  προς  τα  μικρά δάκτυλα.
 
Εμφανίζεται συχνότερα κυρίως σε γυναίκες μέσης ηλικίας, αλλά η έναρξη της νόσου τοποθετείται στην εφηβική ηλικία στο 80% των περιπτώσεων. Έχει αναφερθεί κληρονομική προδιάθεση, αλλά η πρόκληση της παραμόρφωσης οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην χρήση στενών και τριγωνικών υποδημάτων.
Όταν η παραμόρφωση εμφανιστεί δεν υποχωρεί αλλά αντίθετα επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου. Η παραμόρφωση (προβολή της κεφαλής του μεταταρσίου - κότσι) συχνά παρουσιάζει οίδημα και φλεγμονή,  λόγω της τριβής με τα υποδήματα, με αποτέλεσμα να εί ναι εξαιρετικά επώδυνη.

Αν η νόσος αφεθεί χωρίς θεραπεία το δεύτερο δάκτυλο εφιππεύει το μεγάλο με αποτέλεσμα την προστριβή του στο υπόδημα και τη δημιουργία κάλου.  Κάλοι επίσης σχηματίζονται και στις κεφαλές των μεταταρσίων πελματιαία. Η κατάσταση αυτή είναι ιδιαίτερα επώδυνη και περιορίζει σημαντικά την κινητικότητα του ατόμου.
Στις περισσότερες περιπτώσεις η θεραπεία της νόσου είναι χειρουργική.   Σε ορισμένες όμως περιπτώσεις  που η γενική κατάσταση του ασθενούς  δεν επιτρέπει  χειρουργική αντιμετώπιση ή σε πολύ ελαφρές περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθούν   ειδικοί  ναρθήκες και συστήνεται χρήση κατάλληλων υποδήματων.

Οι κυριότερες ενδείξεις για χειρουργική αντιμετώπιση είναι:
1.    Η επώδυνη κίνηση
2.    Ο πόνος ή η δυσκολία με τα παπούτσια
3.    Η παρεμπόδιση της δραστηριότητας ή του τρόπου ζωής

Υπάρχουν πολλές επεμβάσεις για τη διόρθωση της παραμόρφωσης. Η βαρύτητα της παραμόρφωσης και οι συνυπάρχουσες βλάβες  εξετάζοναι  προεγχειρητικά και επιλέγεται η κατάλληλη επέμβαση.
Η χειρουργική επέμβαση έχει ως σκοπό την διόρθωση της οστικής παραμόρφωσης. Αυτό συμβαίνει με την πραγματοποίηση οστεοτομιών και επανατοποθέτησης των οστικών τμημάτων στη νέα διορθωμένη θέση.  Η συγκράτηση των οστών πετυχαίνεται με οστεοσύνθεση με κοχλίες.

Η επέμβαση πραγματοποιείται συνήθως με περιοχική αναισθησία. Με την σύγχρονη αναισθησία η επέμβαση είναι εντελώς ανώδυνη.
Ο ασθενής μπορεί να περπατήσει λίγες ώρες μετά την επέμβαση. Η φόρτιση βέβαια γίνεται με την χρήση ειδικού υποδήματος βάδισης που θα πρέπει να  φοριέται όλες τις ώρες της ημέρας εκτός από το βράδυ στο κρεβάτι για διάστημα 4-6 εβδομάδων.

Μετεγχειρητικά  η  ελεύθερη  βάδιση  και  υπόδηση  επιτρέπεται  σε  ένα  μήνα  από  το  χειρουργείο,  ενώ  η οδήγηση επιτρέπεται μετά από 4 εβδομάδες
Εάν έχει προηγηθεί κατάλληλος σχεδιασμός και επιλογή της επέμβασης η παραμόρφωση σπάνια υποτροπιάζει.